Spaanse passie vs Nederlandse wortels
Door: Judith
Blijf op de hoogte en volg Judith
14 November 2012 | Spanje, Monachil
2008, toen viel de beslissing om hierheen te verhuizen...goh, dat is toch alweer 4 jaar geleden! Toch, als ik zie welke ontdekkingen ik allemaal doe met verschillen in de cultuur lijkt 4 jaar niets.
In het begin voelde het als vakantie en pret om alles te leren (behalve het kraken in je hoofd om de taal te leren) en denken dat ze hier voortdurend ruzie maken door al die gebaren en gepassioneerd kletsen (Kletsen is het goede woord!! hahahaha). Dat lijkt wel ver weg als ik kijk waar ik nu sta: ik zit er nu middenin, vol brabbelend, enthousiast, pratend met je lichaam (wat ik toch al veel deed), ik lééf in de cultuur, pas me aan, zuig de Spaanse passie in mij op, maar ontdek ook in mijzelf dat ik de balans opmaak tussen het leven in Spanje en mijn Nederlandse wortels. Ja, ik integreer nog steeds, ik ben gast, ik ben inwoner, ik leer en sta open voor nieuwe ervaringen. Soms zeg ik: Oja, dat is typisch Spaans en soms: hier snap ik niets van! Maar dan heb ik het voornamelijk over: Mannen!
2012, als we het dan toch over balanceren hebben, (het einde van dit jaar nadert he...hehehehe.....) dan was dit in tegenstelling tot 2 jaar liefdeloos een vol jaar met aanrommelen van hoe het hier werkt in de Amor. Oooowwwwww......kan ik zeggen dat dit wel het tegenovergestelde is van hoe mijn ervaringen zijn in NL? Ja, dat kan wel.
Liefde is altijd wel een ´spel van onzekerheid´ in het begin, maar pffff....hier snapte ik werkelijk niets van. Het gaat gewoon om: mannetje vs vrouwtje oftewel: macho vs prinsesje. Geloof me, afgelopen week zei ´la madre Juliana´ (ik heb hier een soort spaanse familie) nog: Judith, jij snapt werkelijk niets van mannen (huhhhh??)!! Het zijn macho´s, kinderen, jaloers en jij moet slimmer zijn dan zij. (whahahahahah....proest!!!). Kom ik aan met gelijke waarden, samen delen, zelfstandig en jij jouw leven/ik de mijne.
In dit geval praten we over José, daar heb ik nu zo ongeveer 2 maanden iets mee en steeds kwam dezelfde discussie boven, waar ik uiteraard niets van snapte...als ik iets vraag verwacht ik automatisch een eerlijk antwoord. (neeeeeee, Judith!!!).
Zegt Juliana: Judith cariño (schatje), hier in Spanje werkt het zo: mannen zijn trots en vooral jaloers, laat jezelf nooit helemaal zien totdat je getrouwd bent, achter de schermen heb jij de troef in handen en tot die tijd ben jij gewoon het prinsesje, je laat je verwennen, balanceer de afstand/en geef genoeg. Mondje dicht over de jaloezie en geef hem geen kans om dat te zijn. Daarna (na het trouwen) heb jij de broek aan!
Neeeeeeejjjj....ooooooowww echt? Pfff....are u f*** kidding me???
Mag ik hierbij zeggen dat ik graag haar advies aanneem omdat ze meer dan 30jr getrouwd is geweest en tevens dat uiteraard José een kanjer is, me uiterst lief behandeld en er wel degelijk liefde in het spel is. Tuurlijk lacht ze me altijd finaal uit als ik haar weer advies vraag hoe het hier dan in hemelsnaam werkt.
Spaanse passie, geweldig, maar het kan gevaarlijk zijn.... hoewel ik genoten heb van dit jaar, heeft mn ´familie´ een hoop tranen van me weggeveegd. Ook hier in familieliefde een hoop passie uiteraard en zonder hun weet ik niet waar ik nu zou staan, even een opmerking waard in dit verhaal!
Begin 2013 ben ik al een jaar niet meer in NL geweest.... ik integreer hier, heb mijn leven net als jij, werk hard, heb 2 banen om soms de eindjes aan elkaar te knopen zoals iedereen hier, want de crisis is groot... Toch, het loont nog steeds en voel me thuis, de bergen houden me op de grond, de zon geeft me energie, de passie in de liefde die ik eigenlijk altijd wel zocht in Nederland (ja, het zal wel wat aanpassing vergen van me), de agenda allang weggegooid want ik hou van mañana, mañana.........maar ik blijf trots op mijn achtergrond, mijn geboorteland en en balanceer vanuit mijn hart de 2 culturen naar wat voor mij het belangrijkste is.
Dikke zoen!
In het begin voelde het als vakantie en pret om alles te leren (behalve het kraken in je hoofd om de taal te leren) en denken dat ze hier voortdurend ruzie maken door al die gebaren en gepassioneerd kletsen (Kletsen is het goede woord!! hahahaha). Dat lijkt wel ver weg als ik kijk waar ik nu sta: ik zit er nu middenin, vol brabbelend, enthousiast, pratend met je lichaam (wat ik toch al veel deed), ik lééf in de cultuur, pas me aan, zuig de Spaanse passie in mij op, maar ontdek ook in mijzelf dat ik de balans opmaak tussen het leven in Spanje en mijn Nederlandse wortels. Ja, ik integreer nog steeds, ik ben gast, ik ben inwoner, ik leer en sta open voor nieuwe ervaringen. Soms zeg ik: Oja, dat is typisch Spaans en soms: hier snap ik niets van! Maar dan heb ik het voornamelijk over: Mannen!
2012, als we het dan toch over balanceren hebben, (het einde van dit jaar nadert he...hehehehe.....) dan was dit in tegenstelling tot 2 jaar liefdeloos een vol jaar met aanrommelen van hoe het hier werkt in de Amor. Oooowwwwww......kan ik zeggen dat dit wel het tegenovergestelde is van hoe mijn ervaringen zijn in NL? Ja, dat kan wel.
Liefde is altijd wel een ´spel van onzekerheid´ in het begin, maar pffff....hier snapte ik werkelijk niets van. Het gaat gewoon om: mannetje vs vrouwtje oftewel: macho vs prinsesje. Geloof me, afgelopen week zei ´la madre Juliana´ (ik heb hier een soort spaanse familie) nog: Judith, jij snapt werkelijk niets van mannen (huhhhh??)!! Het zijn macho´s, kinderen, jaloers en jij moet slimmer zijn dan zij. (whahahahahah....proest!!!). Kom ik aan met gelijke waarden, samen delen, zelfstandig en jij jouw leven/ik de mijne.
In dit geval praten we over José, daar heb ik nu zo ongeveer 2 maanden iets mee en steeds kwam dezelfde discussie boven, waar ik uiteraard niets van snapte...als ik iets vraag verwacht ik automatisch een eerlijk antwoord. (neeeeeee, Judith!!!).
Zegt Juliana: Judith cariño (schatje), hier in Spanje werkt het zo: mannen zijn trots en vooral jaloers, laat jezelf nooit helemaal zien totdat je getrouwd bent, achter de schermen heb jij de troef in handen en tot die tijd ben jij gewoon het prinsesje, je laat je verwennen, balanceer de afstand/en geef genoeg. Mondje dicht over de jaloezie en geef hem geen kans om dat te zijn. Daarna (na het trouwen) heb jij de broek aan!
Neeeeeeejjjj....ooooooowww echt? Pfff....are u f*** kidding me???
Mag ik hierbij zeggen dat ik graag haar advies aanneem omdat ze meer dan 30jr getrouwd is geweest en tevens dat uiteraard José een kanjer is, me uiterst lief behandeld en er wel degelijk liefde in het spel is. Tuurlijk lacht ze me altijd finaal uit als ik haar weer advies vraag hoe het hier dan in hemelsnaam werkt.
Spaanse passie, geweldig, maar het kan gevaarlijk zijn.... hoewel ik genoten heb van dit jaar, heeft mn ´familie´ een hoop tranen van me weggeveegd. Ook hier in familieliefde een hoop passie uiteraard en zonder hun weet ik niet waar ik nu zou staan, even een opmerking waard in dit verhaal!
Begin 2013 ben ik al een jaar niet meer in NL geweest.... ik integreer hier, heb mijn leven net als jij, werk hard, heb 2 banen om soms de eindjes aan elkaar te knopen zoals iedereen hier, want de crisis is groot... Toch, het loont nog steeds en voel me thuis, de bergen houden me op de grond, de zon geeft me energie, de passie in de liefde die ik eigenlijk altijd wel zocht in Nederland (ja, het zal wel wat aanpassing vergen van me), de agenda allang weggegooid want ik hou van mañana, mañana.........maar ik blijf trots op mijn achtergrond, mijn geboorteland en en balanceer vanuit mijn hart de 2 culturen naar wat voor mij het belangrijkste is.
Dikke zoen!
-
14 November 2012 - 16:29
Sabina Habermaier:
Hallo, wie gehts?
soy la mami de Sandra, y nos conocimos en La Zubia. Que bien de saber de ti, aunque no entiendo mucho , el escrito en holandés.
nos hemos mudado!
telefono nuevo, pero el mobil sigue siendo el mismo.
Espero que te vaya todo muy bien, chicarrona.
besos de Sabina -
14 November 2012 - 16:43
Judith Dijk:
Hola Sabina! Danke für deine liebe Wörter. Du wohnst jetzt nicht mehr in La Zubia, oder?
Vielen Grüssen und besos. -
14 November 2012 - 19:16
Tia C:
Ja, ja .....'al doende leert men' en ' van een ouwe rot moet je het leren!'
Ook 'door schade en schande wordt men wijs" , zo zijn er vast nog veel meer spreekwoorden/gezegden van toepassing.
"Komt tijd, komt raad" ... .....zelfs in Spanje.
Genoeg geleuter, dit verslag is een goede evaluatie van uzelf. Knap en in fraaie bewoordingen geschreven.
Ga zo door ...... houd de Nederlandse boerenjongens en -meiden op de hoogte van het Spaanse leven en wat daar allemaal omheen hangt.
En wat betreft die macho-mannen, ze willen gewoon voor de gek gehouden worden. En jij weet beter .......!!
-
14 November 2012 - 23:42
Hanneke:
Hihi guapa, gaaf om te lezen weer! XxX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
